منتظر بمانید . . . منتظر بمانید . . . 
اواسط سال 1389 بود که توی حیاط یک کافه دنج و قدیمی هامبورگ داشتیم سه تایی گپ می‌زدیم، بحث من و مهدی رسید به اینجا که چقدر آدم هایی رو می‌شناسیم که اگر توی زمان کوتاه، راه‌حل درستی برای نیازشون پیدا میکردن الان خیلی بیشتر از چیزی که فکرش رو می‌کنیم پیشرفت کرده بودن.
به فکر افتادیم که چطور می‌تونیم به آدم‌های اطراف خودمون کمک کنیم تا چالش‌هایی که ما قبلا حل کردیم رو نخوان دوباره از اول حلش کنند.
هر کدوم از ما یه راه‌حلی ارائه می‌داد و از پیشنهادش دفاع میکرد. اون روز گذشت و همه رفتیم پی ادامه زندگی…
اینکه همیشه شنبه یا یکشنبه هر هفته دور هم جمع می‌شدیم، یه رسم چند ساله بود که بین جمع دوستانه من و مهدی و میلاد ادامه دار شده بود. اوایل کنار هم دور یه میز جمع می‌شدیم و کم کم توی سال‌های بعد به جایی رسید که هنوز کنار هم بودیم اما از توی صفحه گوشی و لپ‌تاپ. درسته که فاصله ما از هم زیاد شده بود، اما پیشرفت تکنولوژی ما رو هر روز به هم نزدیک‌تر میکرد.
توی همون سال؛ چند ماه بعد که دوباره 3 تایی دور یک میز جمع شدیم، میلاد پیشنهاد داد که: “چرا تجربه زندگی و کار توی کشورهای مختلف رو با بقیه به اشتراک نذاریم؟!”
مهدی که چند سالی بود مقیم اتریش شده بود؛ با تکون دادن سر، صحبت‌های میلاد رو تایید کرد و گفت: “آره، عالیه.” مهدی گفت که اتفاقا چندتا دیگه از دوست‌های قدیمیش هم هستند که می‌تونند توی این موضوع کمک کنند.
بعد از اون یکم جدی‌تر به این قضیه فکر کردیم و یک ماه بعد، چندتا دوست جدید هم به جمع صمیمی ما اضافه شده بودند که موضوع مشابهی برای صحبت داشتیم و فقط یک خواسته مشترک رو دنبال میکردیم.
اواخر همون سال بود که شروع کردیم به اجرای این ایده. دوست داشتیم با تجربه‌های منحصر به‌فردی که طی این سال‌ها کسب کرده بودیم؛ به آدم‌های اطرافمون کمک کنیم تا خیلی ساده و بدون چالش‌هایی که ما گذرونده بودیم، به هدفشون برسند.
اون سال با یه تیم 6 نفره پرانرژی و جوون شروع کردیم، خیلی زودتر از اون چیزی که فکرش رو میکردیم تونستیم توی یک سال به بیش از 50 نفر کمک کنیم تا با شنیدن واقعیت‌هایی که ما تجربه کرده بودیم؛ خیلی ساده‌تر مسیر زندگی و کار توی کشور هدف خودشون رو پیدا کنند.
بعد از گذشت چند سال از روزی که توی سال 89 شروع کرده بودیم؛ حالا تیم ما تجربه خوبی پیدا کرده بود و می‌خواست تاثیرگذاری بیشتری داشته باشه.
رفتیم جلو و راهش رو پیدا کردیم. امین که چند سال بود توی فرانسه تجارت میکرد، یه اسم برای گروه پیشنهاد داد.
آمیس؛ این کلمه توی زبان فرانسوی یعنی دوستان!
اینکه چندتا دوست قدیمی دورهم جمع شده بودیم و قرار بود به دوستای خیلی بیشتری کمک کنیم، به اندازه کافی برامون جذاب بود تا بخوایم همین اسم رو با اشتیاق انتخاب کنیم.
از اون سال‌ها تا همین امروز؛ ما با شما شدیم آمیس! سال‌ها تجربه‌ی واقعی از زندگی و تجارت توی کشورهای مختلف و بیش از هزاران ساعت مشاوره به هموطن‌های خودمون ما رو رسونده به اینجایی که الان هستیم و بهش افتخار می‌کنیم. هنوز هم دوست داریم تا همه جوره پیش شما باشیم و کمک کنیم تا خیلی ساده و قدم قدم به هدفتون برسید.
ما برای اطمینان خاطر شما و اینکه بتونیم خیلی بهتر و از نزدیک با شما در ارتباط باشیم؛ تصمیم گرفتیم که آمیس رو در ایران هم، با شماره ثبت 53184 به صورت رسمی به ثبت برسونیم. پس هرجا خواستید برید و هر نیازی که داشتید، می‌تونید قبلش از گروه آمیس؛ مثل دوست خودتون، کمک بگیرید تا ما تجربه های اصیل و ناب خودمون رو در اختیارتون بذاریم.