مدیریت کشاورزی به معنای برنامهریزی، اجرا و کنترل فعالیتهای مرتبط با کشاورزی و منابع طبیعی مرتبط با آن است. این عبارت شامل مجموعهای از فرآیندها و استراتژیهای مختلف است که در هدایت و توسعه صنعت کشاورزی به کار میروند. مدیریت کشاورزی به عنوان یک علم و هنر، به منظور بهرهوری بالا، حفاظت از محیطزیست، افزایش تولید و بهبود شرایط زندگی کشاورزان اهمیت دارد.
عناصر اصلی مدیریت کشاورزی شامل موارد زیر میشوند:
شامل تعیین اهداف، انتخاب کشتها و دامها، تخصیص منابع (مانند زمین، آب، کود، انرژی) و برنامهریزی زمانبندی فعالیتهای کشاورزی است.
شامل کشت، دامپروری، پرورش ماهی و سایر فعالیتهای کشاورزی جهت تولید محصولات غذایی و نیازهای مواد اولیه صنعتی است.
این عبارت به معنای مدیریت بهرهبرداری مناسب از منابع مانند آب، خاک، انرژی و منابع انسانی در کشاورزی است.
مدیریت کشاورزی باید به حفظ تنوع زیستی، کاهش آلودگی محیطزیست و احترام به محیطزیست اهمیت دهد.
شامل تبلیغات، بازاریابی، توزیع و فروش محصولات کشاورزی به صورت اقتصادی و سودآور است.
تحقیقات علمی و فناوریهای نوین به منظور بهبود روشهای کشاورزی و افزایش بهرهوری.
مدیریت کشاورزی با توجه به نوع کشاورزی (مثلاً کشاورزی سنتی، باغداری، دامداری، پرورش ماهی و ...) و شرایط محلی (مثل اقلیم، خاک، بازار و ...) متغیر است و باید با دقت و هوشمندی برنامهریزی شود تا به بهبود عملکرد کشاورزی و بهرهوری منابع کمک کند.